aboutSkråmebåt bygd som ein pram med tre bordgangar og flat botn, og dessutan to tofter og to keipar av plast i fremre del av båten. Akterstavnen er rett.
Oddmund Sulen: "Noen her ute i området kalte slike båter for «Lørje» eller Lørjo». Andre kalte disse båtene bare for skråmebåtar".
Skråmebåten er ein flatbotna båt, og han kom godt til på grunt farvatn for å ta skråme (fingertare). Skråma vart skore med ein ljå eller sigd. Sesongen var våren, hovudsakleg mai og juni. Skråma vart teken to gonger i døgnet på fjøresjø. Båten kunne ta ca. 2 tonn våt fingertare. Av tørka tare laga ein t.d. borddukar og regnklede. Skråma vart også brukt til å laga jod. Skråma vart tørka på stader der det var mogleg å leggja ho utover. Den vart boren på plass eller drege opp på berga. Etter at skråma hadde vorte levert i bingen på mottaket, vart det brukt eit konserveringsmiddel på han for at han ikkje skulle rotna. Også robåtar vart brukte til å levera skråme, gjerne færingar og seksringar. Det hende at båtane vart lasta så mykje at dei sokk. Men ein trebåt kjem opp til overflata igjen, båten kunne bli snudd under vatn og tyngda av lasta forsvann.
Sigmund Sulen tente så godt på tørka tare at han hadde til konfirmasjonsdress og sko.
Skråmebåten har vore nytta til skråmetaking til anlegget Protan A/S på Hernar på 1960-talet. Båten var kjøpt mellom 1965 og 1968 av Sigmund Sulen. Den har hengt i naust i Sulo sidan det blei slutt med å levera tang/skråma til Protan A/S sitt mottak.
Add a comment or suggest edits
To publish a public comment on the object, select «Leave a comment». To send an inquiry directly to the museum, select «Send an inquiry».