Den fyrste typen snøoverbygg vert kalla spissbygg etter forma på taket, og arbeidet med å setja opp desse starta alt før bana opna, sommaren 1907. Transport av materialar til snøoverbygga mellom Myrdal og Taugevatn starta i mai, og dette vart ein særs travel sommar. Lange parti aust for Taugevatn vart òg bygde inn etter som skjenene vart lagt på plass; det er her vinteren kjem fyrst. I desember 1907 skulle bana opnast, men snøen synte seg for mektig, opninga vart utsett og bana snødde ned.
Sommaren 1908 vart det bygd mange fleire snøoverbygg langs den ti mil lange høgfjellstrekninga, og til saman vart 25 km bygd inn. Materialane vart kjøpt inn frå sagbruk i Namdalen og frakta opp på tømmervogner frå Stanghelle. Kvar vogn vart lasta med ulike dimensjonar tømmer, frå 5” til 9” topp. Bord og plankar låg på andre vogner. Vognene med rett dimensjon trelast vart lessa av på fastsett plass, det gjekk 12–15 tog med materialar opp til byggeplassane kvar dag. Sommaren 1909 vart det òg bygd nokre snøoverbygg og overbygg over inngangane til tunnelane.